พอคิดว่าช่วงนี้ไม่ได้เขียนไดอารี่เลย เปิดดู ก็กลายเป็นว่า เพิ่งเขียนไปเมื่อสามวันก่อน อะไรกัน (หัวเราะ) ช่วงนี้น่ะนะ กลับมาวาดรูป แล้วก็วาดแบบหยุดไม่ได้ เหมือนที่เขียนอะไรติดลมแล้วหยุดไม่ได้นั่นแหละ อยู่ๆก็รู้สึกว่า วันนี้ฉันต้องวาดนกสีฟ้า…

ซื้อปากกาสีๆมา กระตุ้นความอยากวาดรูปได้อย่างบ้าคลั่ง การกลับบ้านมาแล้ววาดรูปซักรูปนึงทุกวัน ทุกวัน เป็นความสุข ฟังเพลง นั่งระบายสี ชีวิตค่อยๆเอียงมาดีๆเลยนะ ฮึ่ม เหมือนโดนฮุคซ้ายขวา แล้วอัปเปอร์คัต

รู้ไหมคะ ถ้าฉันสามารถขออะไรได้อย่างนึง ฉันคงขอทุบหัวคุณให้สลบ เอาใส่ถุงกระสอบ ขึ้นรถกะบะ ขับออกไปในเขตชนบทที่ไม่มีจีพีอาร์เอส หรือสัญญาณอินเตอร์เนต ซื้อบ้านซักหลัง บังคับคุณทำฟาร์ม และฉันจะมีลูกเล็กๆ ชื่อว่า จัสมิน, ลิลี่, ไอริส แล้วก็ดาฟเ…

คุณน่ะ ดูดีอยู่เสมอเลยรู้ไหม ฉันน่ะชอบตอนที่คุณหัวยุ่งและดูไม่ได้มากกว่า อย่างเวลาที่ตื่นสายวันหยุด หรือ เมาค้าง เวลาที่คุณไม่ได้ใส่สูท หรือทำตัวเป็นตำรวจ เพราะคุณจะดูดีจนมองไม่ค่อยเห็นข้างในเลย มันเจิดจ้าแสบตาไปซะหมด เหมือนเอากระจกมาวางไว…

ไม่มีอะไรติดค้างกันอีกแล้วในวันที่เธอหนี มันเร็วจนไม่ได้ร่ำลา และอันตรายเกินกว่าจะแก้ไข เธอนั่งลบข้อมูลในมือถือ หักซิมการ์ดและเมมโมรี่ ใช้ไม้ขีดราคาถูกที่ต้องจุดหลายๆครั้งเผาซากที่เหลือในที่เขี่ยบุหรี่ของโรงแรม พอไฟใกล้จะมอด หญิงสาวก็เริ่ม…