มันก็มีวันที่ไหว และวันที่อ่อนแอ

สวัสดี กลับมาอีกแล้วล่ะ อาจจะเพราะว่าช่วงนี้ชักจะป่วยขึ้นมาอีกแล้ว อาจจะเพราะสองสามวันมานี้ทำตัวเข้มแข็งกว่าปกติเปล่านะ 

ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไร ทั้งที่เรื่องไหนๆก็เล็กน้อยทั้งนั้น แต่ทำให้เหนื่อยมากจริงๆ และฉันควรจะนอนหรือพัก แต่ก็ไม่อยากทำ เพราะคิดว่าวันนี้มันจะจบลงแบบนี้เหรอ 

ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ตัดสินใจทำ แต่เป็นสิ่งที่คนอื่นตัดสินใจทำกับเรามากกว่าละมั้ง แล้วก็จะเริ่มคิดถึงเรื่องอื่นๆมากขึ้นเรื่อยๆ

รู้สึกว่าซีเนียร์คนนี้ปล่อยรังสีไม่ดีกว่าคนเก่าอีก นี่ถึงเวลาที่ฉันจะต้องย้ายงานอีกแล้วรึเปล่า คอนแทคที่ต่ออีกหนึ่งปีจะได้แอพพรูฟไหม จริงๆการย้ายงานก็ไม่ได้หนักหนา แต่ก็นะ คิดว่าถ้าต้องหยุดนิ่งเน่าๆเป็นมนุษย์กินเงินเดือนที่ไหนซักที่ ที่นี่มันก็ไม่เลวหรอก 

แล้วเมื่อไหร่ระบบย่อยจะแข็งแรงไม่ปวดท้องกินข้าวได้สบายใจซะที 

เมื่อไหร่จะไม่ต้องรบรากับคนในบ้าน จมกับอคติแล้วก็การเป็นการลงทุนของเขา 

มันไม่ได้ทนไม่ได้ แต่บางทีก็อยากไม่อยากมีอะไรพวกนี้แล้ว 

เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมกันเสียที 

ระบบความคิดแบบนี้ไม่ดีเลย ทำเราจมอยู่ในความทุกข์เรื่องแรกไปเรื่องสองไปเรื่องสามแล้วก็ทำให้รู้สึกเหนื่อย 

ตอนนี้เหมือนขึ้นไปที่ปากบ่อเองไม่ได้ แล้วก็ร้องไห้ให้น้ำตามันท่วมตัวเอง 

สงสัยต้องไปที่เวลเนสอีกแล้ว 

เป็นแบบนี้ต่อนี่ไม่โอเคแน่ๆ 

แต่ก่อนอื่นต้องนอน

ก่อนนอนต้องเดินไปปิดไฟ 

ก่อนไปปิดไฟต้องเป่าผม

ต้องทาครีม ต้องแต่งตัว

และต้องลุกขึ้นมา

ลุก 

กลั้นหายใจแล้วลุกขึ้นมา

ปล่อยเท้าลงเตียงทีละข้าง 

โอเค ดี 

โอเค ลุกได้แล้ว 

ทาครีมซะ 

ละตาจากจอมือถือ กระปุกอยู่ในตู้ 

ทำได้ เอ้า ไป 

เงยหน้าขึ้น