มันก็มีวันที่ไหว และวันที่อ่อนแอ
สวัสดี กลับมาอีกแล้วล่ะ อาจจะเพราะว่าช่วงนี้ชักจะป่วยขึ้นมาอีกแล้ว อาจจะเพราะสองสามวันมานี้ทำตัวเข้มแข็งกว่าปกติเปล่านะ
ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไร ทั้งที่เรื่องไหนๆก็เล็กน้อยทั้งนั้น แต่ทำให้เหนื่อยมากจริงๆ และฉันควรจะนอนหรือพัก แต่ก็ไม่อยากทำ เพราะคิดว่าวันนี้มันจะจบลงแบบนี้เหรอ
ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ตัดสินใจทำ แต่เป็นสิ่งที่คนอื่นตัดสินใจทำกับเรามากกว่าละมั้ง แล้วก็จะเริ่มคิดถึงเรื่องอื่นๆมากขึ้นเรื่อยๆ
รู้สึกว่าซีเนียร์คนนี้ปล่อยรังสีไม่ดีกว่าคนเก่าอีก นี่ถึงเวลาที่ฉันจะต้องย้ายงานอีกแล้วรึเปล่า คอนแทคที่ต่ออีกหนึ่งปีจะได้แอพพรูฟไหม จริงๆการย้ายงานก็ไม่ได้หนักหนา แต่ก็นะ คิดว่าถ้าต้องหยุดนิ่งเน่าๆเป็นมนุษย์กินเงินเดือนที่ไหนซักที่ ที่นี่มันก็ไม่เลวหรอก
แล้วเมื่อไหร่ระบบย่อยจะแข็งแรงไม่ปวดท้องกินข้าวได้สบายใจซะที
เมื่อไหร่จะไม่ต้องรบรากับคนในบ้าน จมกับอคติแล้วก็การเป็นการลงทุนของเขา
มันไม่ได้ทนไม่ได้ แต่บางทีก็อยากไม่อยากมีอะไรพวกนี้แล้ว
เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมกันเสียที
ระบบความคิดแบบนี้ไม่ดีเลย ทำเราจมอยู่ในความทุกข์เรื่องแรกไปเรื่องสองไปเรื่องสามแล้วก็ทำให้รู้สึกเหนื่อย
ตอนนี้เหมือนขึ้นไปที่ปากบ่อเองไม่ได้ แล้วก็ร้องไห้ให้น้ำตามันท่วมตัวเอง
สงสัยต้องไปที่เวลเนสอีกแล้ว
เป็นแบบนี้ต่อนี่ไม่โอเคแน่ๆ
แต่ก่อนอื่นต้องนอน
ก่อนนอนต้องเดินไปปิดไฟ
ก่อนไปปิดไฟต้องเป่าผม
ต้องทาครีม ต้องแต่งตัว
และต้องลุกขึ้นมา
ลุก
กลั้นหายใจแล้วลุกขึ้นมา
ปล่อยเท้าลงเตียงทีละข้าง
โอเค ดี
โอเค ลุกได้แล้ว
ทาครีมซะ
ละตาจากจอมือถือ กระปุกอยู่ในตู้
ทำได้ เอ้า ไป
เงยหน้าขึ้น